رات جي سانت ٿي چڪي آهي، خاموشي ته هن شهر جي نصيب ۾ ئي ڪو نه آهي منهنجو مٿو ڦاٽڻ لڳندو آهي ڪنن ۾ زوڪٽ بند
ٿيئڻ جو نالو نه ناهن وٺندا ڏينهن جا پل تتا ئي صحي پر ماڻهن جي ميڙ ۾ دوستن جي
ٽهڪن ۽ مرڪن سان گذري ويندا آهن. رات جي سانت کائڻ لڳندي آهي رات تاريڪ هجي يا
روشن دل مٿان ڏنڀ ڏيندي آهي ڪراچي جا پهريان ڏينهن ته ڏينهن ۽ رات ۾ ڪو فرق نه
لڳندو هيو هنن پيارن جو يادون هر دم ستائينديون هيون.
چوندا آهن ته انسان کان جڏهن سهارا کسجي ويندا آهن ته اهو متبادل جي ڳوله ڪندو آهي اڄ ڪله ڪراچي جا ڏينهن ڪمال گذرندا آهن يونيورسٽي جي ديوارن سان ته ڄڻ دل لڳي ٿي وئي آهي ڏينهن جا سڀئي پل دوستن جي ٽهڪن ۽ مرڪن ۾ سرف ٿي ويندا آهن پر هي رات جي خاموشي مونکي پوراڻن دلبر يارن جي ياد ڏياريندي آهي اهي يار جن سان پيار جي پهرين پيچ جون خبرون به ڪيون ته دنيا جي دردن سبب لوڪ کان اوجهل ٿي سندن هنجه ۾ لڙڪ به لاڙيا هو جيڪي منهنجي زندکي جي پهرين حوصلات هيا انهن کي ڪيئن ٿو وساري سگهجي فون تي ڳالهائندي اڪثر انهن جون شڪايتون ئي ٻڌڻ ۾ اينديون آهن هو چوندا آهن ته مان انهن کي نظرنداز ڪندو آهيان هو نٿا ڄاڻن زندگي ساهن سان هوندي آهي ساهن بنا جسم صرف مورتي بڻجي ويندو آهي دوست جتي به مليا دل ۾ سمائڻ جهڙا ئي مليا پر انهن سٻاجهن يارن کي ڪير ٿو وساري سگهي جن سان زندگي جا اهي پل گزريا جيڪي زندگي جو سرمايو هجن ٿا اهي پل جيڪي انسان گذاريندو ته بنا سوچ ۽ فهم جي آهي پر چاهيندي به وساري ناهي سگهندو.
ها اها چري ڇوڪري ڀلا ڪيئن وسرندي جنهن سان پهرين پيار جا پيڄ پاتا هن سان دل لڳي ٿي ته نه هئي پر دل لڳائي وئي هئي ڪڏهن ڪڏهن دل لڳائي به ويندي آهي ۽ جڏهن اها دل لڳي ويندي آهي ته ڇنڻ جو سوال به پيدا ناهي ٿيندو جنهن سان مون پيار ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي هئي سن سان پيا ٿيو نه هيو جڏهن پيار ڪرڻ جي ڪوشش ڪامياب ٿي ڪئي ته صرف پيار نه بلڪي عشق جنم ورتو هيو پيار ۽ عشق ٻه الڳ احساس آهن پيار عشق جو پهريون ڏاڪو آهي پيار بنا عشق نا ممڪن آهي عشق بنا پيار ٿي ويندو آهي پر پيار بنا عشق ناممڪن هوندو آهي عشق پيار کان مٿانهون آهي برحال ڳاله ان ڇري ڇوڪري جي وسارڻ جي هئي ته هو منهنجو عشق اهي هاڻي ڀلا عشق به ڪڏهن وسربا آهن ڇا پيار ڪڏهن ڀلائي سگهبا آهن.. پيار به پهريون پيار، جيئن هڪ ماء کان اولاد جو جنم وسرڻ جوڳي ناهي هوندو ايئن ئي هڪ عاشق پنهنجو پهريون پيار وساري ناهي سگهندو
هوء انتحائي غريب هئي پر حسن ڄڻ ته ان کان ئي شروع پئي ٿيو ۽ ان تي ئي ختم سونهن فطرت طرفان مليل هوندي آهي اها ڪنهن امير جي ميراث ناهي هوندي پر اڄ ڪله امير ماڻهون سونهن ته خريد نٿا ڪري سگهن البته پنهنجا چهرا ضرور بدلي ڇڏيندا آهن
هت مصر جي بازار وارن جهڙا حسن پرست هجن ها ته ان جي سونهن ڏسي پنهنجي آڱرين بجاء منڍيون وڍي ڇڏين ها
هو خدا کان وڌيڪ ياد هوندي آهي خدا خوف جي وقت ياد ايندو آهي پر هوء هر خوشي ۽ غم ۾ منهنجي دل جي اندرين حصي ۾ سمايل آهي ڪڏهن ڪڏهن پاڻ کي ڪمتر سمجهندو آهيان مان ڇا ڏنو ان کي فقط ٻه پاڪ ڪلام جهڙين چمين جي پر هوء به ته بدنصيب آهي جيڪو مون وٽ ڏيئڻ لاء شايد اهو هوء وٺڻ لاء تيار ناهي مون وٺ صرف پين آهي صرف هڪڙو پنو ۽ ان تي لکڻ لاء لفظ جيڪي اها وٺڻ نٿي چاهي مان وٺ فقط لفظ آهي وڌ ۾ وڌ ڪجه گرم ڳوڙها جيڪي مان ان تائين پهچائي نٿو سگهان جيڪي ڪجه پهچائي ٿو سگهان اها شيء مان ڏئي نٿو سگهان.
هن جي خواهشن کي ڏسندي دل چوندي آهي ته پنهنجا خواب وڪڻي ڇڏيان پنهنجي خواهشن کي قتل ڪري ڇڏيان خواب جيڪي اڳ ۾ به قتل ٿي ويل آهن خواهشون جيڪي پاڻ ئي ڦاهو کائي چڪيون آهن منهنجي جانا مان شرمندا آهيان مان توکي ڪجه به نٿو ڏئي سگهان سواء اڻڀن لفظن جي...
منهنجي دل جيص نئين شهزادي مون وٺ ڏيئڻ لاء فقط اهو ڪجه آهي ان کان وڌيڪ مان پنهنجي پهرين پيار کي به ڪجه ڏيئڻ کان قاصر هيس ته اهو تولاء ڪٿان ٿو حاصل ڪري سگهان باقي منهنجي عشق تي پاڪ ڪلام جهڙو يقين ڪري سگهين ٿي ۽ مان يقين ڏياري به سگهان ٿو او منهنجي دل جي نئين راڻي تون منهنجو پهريون پيار ناهين شايد مان به تنهنجو پهريون پيار نه هجان اميد ته مونکي ڇنڻ کان پهريان ويچار ضرور ڪندين......
فقط تنهنجو پريمي
رولاڪ
چوندا آهن ته انسان کان جڏهن سهارا کسجي ويندا آهن ته اهو متبادل جي ڳوله ڪندو آهي اڄ ڪله ڪراچي جا ڏينهن ڪمال گذرندا آهن يونيورسٽي جي ديوارن سان ته ڄڻ دل لڳي ٿي وئي آهي ڏينهن جا سڀئي پل دوستن جي ٽهڪن ۽ مرڪن ۾ سرف ٿي ويندا آهن پر هي رات جي خاموشي مونکي پوراڻن دلبر يارن جي ياد ڏياريندي آهي اهي يار جن سان پيار جي پهرين پيچ جون خبرون به ڪيون ته دنيا جي دردن سبب لوڪ کان اوجهل ٿي سندن هنجه ۾ لڙڪ به لاڙيا هو جيڪي منهنجي زندکي جي پهرين حوصلات هيا انهن کي ڪيئن ٿو وساري سگهجي فون تي ڳالهائندي اڪثر انهن جون شڪايتون ئي ٻڌڻ ۾ اينديون آهن هو چوندا آهن ته مان انهن کي نظرنداز ڪندو آهيان هو نٿا ڄاڻن زندگي ساهن سان هوندي آهي ساهن بنا جسم صرف مورتي بڻجي ويندو آهي دوست جتي به مليا دل ۾ سمائڻ جهڙا ئي مليا پر انهن سٻاجهن يارن کي ڪير ٿو وساري سگهي جن سان زندگي جا اهي پل گزريا جيڪي زندگي جو سرمايو هجن ٿا اهي پل جيڪي انسان گذاريندو ته بنا سوچ ۽ فهم جي آهي پر چاهيندي به وساري ناهي سگهندو.
ها اها چري ڇوڪري ڀلا ڪيئن وسرندي جنهن سان پهرين پيار جا پيڄ پاتا هن سان دل لڳي ٿي ته نه هئي پر دل لڳائي وئي هئي ڪڏهن ڪڏهن دل لڳائي به ويندي آهي ۽ جڏهن اها دل لڳي ويندي آهي ته ڇنڻ جو سوال به پيدا ناهي ٿيندو جنهن سان مون پيار ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي هئي سن سان پيا ٿيو نه هيو جڏهن پيار ڪرڻ جي ڪوشش ڪامياب ٿي ڪئي ته صرف پيار نه بلڪي عشق جنم ورتو هيو پيار ۽ عشق ٻه الڳ احساس آهن پيار عشق جو پهريون ڏاڪو آهي پيار بنا عشق نا ممڪن آهي عشق بنا پيار ٿي ويندو آهي پر پيار بنا عشق ناممڪن هوندو آهي عشق پيار کان مٿانهون آهي برحال ڳاله ان ڇري ڇوڪري جي وسارڻ جي هئي ته هو منهنجو عشق اهي هاڻي ڀلا عشق به ڪڏهن وسربا آهن ڇا پيار ڪڏهن ڀلائي سگهبا آهن.. پيار به پهريون پيار، جيئن هڪ ماء کان اولاد جو جنم وسرڻ جوڳي ناهي هوندو ايئن ئي هڪ عاشق پنهنجو پهريون پيار وساري ناهي سگهندو
هوء انتحائي غريب هئي پر حسن ڄڻ ته ان کان ئي شروع پئي ٿيو ۽ ان تي ئي ختم سونهن فطرت طرفان مليل هوندي آهي اها ڪنهن امير جي ميراث ناهي هوندي پر اڄ ڪله امير ماڻهون سونهن ته خريد نٿا ڪري سگهن البته پنهنجا چهرا ضرور بدلي ڇڏيندا آهن
هت مصر جي بازار وارن جهڙا حسن پرست هجن ها ته ان جي سونهن ڏسي پنهنجي آڱرين بجاء منڍيون وڍي ڇڏين ها
هو خدا کان وڌيڪ ياد هوندي آهي خدا خوف جي وقت ياد ايندو آهي پر هوء هر خوشي ۽ غم ۾ منهنجي دل جي اندرين حصي ۾ سمايل آهي ڪڏهن ڪڏهن پاڻ کي ڪمتر سمجهندو آهيان مان ڇا ڏنو ان کي فقط ٻه پاڪ ڪلام جهڙين چمين جي پر هوء به ته بدنصيب آهي جيڪو مون وٽ ڏيئڻ لاء شايد اهو هوء وٺڻ لاء تيار ناهي مون وٺ صرف پين آهي صرف هڪڙو پنو ۽ ان تي لکڻ لاء لفظ جيڪي اها وٺڻ نٿي چاهي مان وٺ فقط لفظ آهي وڌ ۾ وڌ ڪجه گرم ڳوڙها جيڪي مان ان تائين پهچائي نٿو سگهان جيڪي ڪجه پهچائي ٿو سگهان اها شيء مان ڏئي نٿو سگهان.
هن جي خواهشن کي ڏسندي دل چوندي آهي ته پنهنجا خواب وڪڻي ڇڏيان پنهنجي خواهشن کي قتل ڪري ڇڏيان خواب جيڪي اڳ ۾ به قتل ٿي ويل آهن خواهشون جيڪي پاڻ ئي ڦاهو کائي چڪيون آهن منهنجي جانا مان شرمندا آهيان مان توکي ڪجه به نٿو ڏئي سگهان سواء اڻڀن لفظن جي...
منهنجي دل جيص نئين شهزادي مون وٺ ڏيئڻ لاء فقط اهو ڪجه آهي ان کان وڌيڪ مان پنهنجي پهرين پيار کي به ڪجه ڏيئڻ کان قاصر هيس ته اهو تولاء ڪٿان ٿو حاصل ڪري سگهان باقي منهنجي عشق تي پاڪ ڪلام جهڙو يقين ڪري سگهين ٿي ۽ مان يقين ڏياري به سگهان ٿو او منهنجي دل جي نئين راڻي تون منهنجو پهريون پيار ناهين شايد مان به تنهنجو پهريون پيار نه هجان اميد ته مونکي ڇنڻ کان پهريان ويچار ضرور ڪندين......
فقط تنهنجو پريمي
رولاڪ
