Wednesday, 22 September 2021

مونسين ھلي سا جا جيءُ مٺو نه ڪري.......!!

 مونسين ھلي سا جا جيءُ مٺو نه ڪري.......!!
سوچيم پئي تہ ھل ھيڏو پنڌ يقينن دوستن جي چھرن جي ٿڪاوٽ ھوندي پر ايئن نہ ھيو ايئن ٿي لڳو ڄڻ تہ قافلي اوجھو ئي نڪتو آهي سڀني جا چھرا تازگي ۽ پر اعتمادي سان چمڪي رھيا ھئا.
عشق واقعي بہ سائنس جي اصول کان الھائي مٿي آھي سائنسي طور ڏسجي ته ھڪ ماڻھون جيڪو 39 ڏينھن مسلسل 800 ڪلو ميٽر پنڌ ڪري تہ يقينن ان جي انرجي بہ زيان ٿيندي تہ سندس چھري تي ٿڪاوٽ ۽ مايوسي پڻ ايندي.
پر ھن عشق جي قافلي جي پانڌيئڙن جي منھن تي مرڪون ڏسي يقين ٿيم تہ فتح اسان جو مقدر آھي.
خاص ڪري سرواڻ سائين انعام عباسي جي منھن تي محبوب جھڙي مرڪ ۽ نوجوانن کي وڏا ڀاڪر ان ڳالھ جو واضع ثبوت ھيو تہ عاشق ٿڪل ناھن پر پنھنجي محبوبن جي آزادي لاء وڌندڙ ھر وک تي خوش آھن.
لطيف سائينءَ لکيو آهي ته:
سُڻِي ٻولَ سَندانِ، جِمَ سُمهين سَسُئِي!
ڪَندِينءَ ڪوھُ ڪيڻانِ؟ جه سي اُنِ اورانگهيا.
لطيف سائينءَ يقينن اھي سٽون ھن وقت سسئي کي چيون ھيون پر ھن وقت اھو شعر اسان جي لاءِ ھڪ سبق آھي تہ انھن جا قول ٻڌي ويسر ڪري سمھون نہ ڇو تہ اھي قول نہ پاڙيندا تہ پوء اوھان ڇا ڪندو ان ڪري ھلو ۽ ھلندا رھو.
اڄ قافلي ڌرتي جي دنگائي ضلعي ۾ ترسي سڀاڻي اوڏانهن ويندو جتان صرف لاش موٽندا آھن تنھن ھوندي بہ پختو يقينن آھي تہ جيڪر عاشق جا خون بہ ٿيا تہ اھي خوشبو جي صورت ۾ وطن جي وسندين کي واسي ڇڏيندا ۽ ھي قوم اٿندي ...

توکي ايئن نہ مناسب ھوئي........

 توکي ايئن نہ مناسب ھوئي........
آزادي کان اوپرا تون نہ اسان جو ڀاء، جڏھن بہ دوست ڪنھن وفاقي سياست ڪندڙ پارٽي جي تعريف ڪندا آهن تہ دل ۾ عجيب ڪيفيت تاري ٿي ويندي آهي
ايس ٽي پي،  ايس يو پي يا وري عوامي تحريڪ ڀل تہ پنھنجي پنھنجي پروگرام تحت ڀلا ڪم ڪري رھيون ھجن تنھن باوجود بہ اھو نہ وسارڻ گھرجي تہ اسان جي اجتماعي ڀلائي سائين جي ايم سيد جي نظريي کان سواءِ ممڪن ناھي 
جيڪي دوست ان آسري ۾ آھن تہ وقتي طور انھن پارٽين جو سھارو وٺي جدوجهد ڪري پوء نظريي سيد جا پيروڪار بڻجندا تہ اھا ڳالھ سواءِ اھمقپڻي جي ڪجھ بہ ناھي ڇو تہ وقت ڪڏھن بہ اوھان کي جي ايم سيد جي نظريي تي ھلڻ لاء گرائونڊ نہ ٺاھي ڏيندو پر اوھان  جيڪڏھن نظريي سان ڪمينٽيڊ آھيو تہ اوھان کي ئي نظريي تي ھلڻ لاءِ سڀني حالتن کي قبولڻو پوندو.
جيڪڏھن اوھان اھو نٿا ڪري سگھو ته اھا ڳالھ تسليم ڪيو تہ اوھان مايوس ٿي چڪا آھيو ۽ جي ايم سيد جي نظريي تي ھلي نٿا سگھو، 
باقي اھو خيال غلط آھي تہ اوھان وفاقي سياست ڪندڙ پارٽين ۾ ويھي نظريي جي ايم سيد جي پرچار ڪندا
 پر اوھان جھڙا ماڻھون ايندڙ نسل لاءِ وڌيڪ خطرناڪ ۽ مايوسي ڦھلائيندڙ ثابت ٿيندا ڇو تہ جيڪڏهن اسان سڀني وفاقي سياست ڪندڙ پارٽين جي آڙ ورتي تہ سڀاڻڪي نسل کي جي ايم سيد جو نظريو ڪير ٻڌائيندو؟
ڇا سڀاڻي اھو ٻڌائيندو تہ فلحال قاسم آباد واري سيٽ لاءِ ووٽ ڪيو تہ پوءِ اجھو ٿا جي ايم سيد جي نظريي تحت آزادي جا علم کڻون يا وري نواب شاه مان ووٽ ڪڍو تہ پوء نظريہ سيد جي پرچار اجھو ٿا اسيمبليءَ ۾ ھلي ڪيون..
حقيقت تہ امير آزاد منجھان آريسر جو روح ڏٺو ھيو امير جي لفظن جي روانگي آريسر جي سڪ پوري ڪندي ھئي تہ سندس لطيف پڙھڻ جو ڏان يار وري قومي سياست متعلق ڄاڻ جو ذخيرو بہ سندس قد کي وڏو ڪري ڇڏيندو ھيو...
ڪراچي پريس ڪلب تي اڪثر سائين امير آزاد جي تقرير جي مھل ايئن لڳندو ھيو تہ لفظ آريسر جا آھن ۽ زبان امير آزاد جي....
آريسر صاحب جي ننڍڙي پڙھندڙ ۽ عاشق ھجڻ ناتي اڄ جڏھن منھنجي محبوب ۽ استاد آريسر جو روح رنج ٿيو ھوندو تہ منھنجي دل ۾ بہ اماس ڇائنجي وئي آهي..
جي ايم سيد جو نظريو امر آھي ڪيئي امير ايندا ۽ ويندا رھندا پر افسوس تہ امير مون سميت سوين ڪارڪنن کي مايوس جي ڪن ۾ اڇلي ويو آھي

ھو پري آ پري آ پري آ پري.........

 ھو پري آ پري آ پري آ پري.........
سڪ ۾ ڪيڏي نہ ڇڪ آھي سڪ جيڪا ساھ ۾ سوڙ ڪري ڇڏيندي آھي سڪ ۾ ڪيڏي نہ بزدلي آھي، سڪ ۾ ڪيڏي نہ رحمدلي آھي جڏھن ماڻھون بي پرواھ ھوندو آھي تہ انتھا جو دلير ٿي پوندو آھي مگر ڪنھن جي کوٽ من ئي من ۾ برف جيان ڳاري ڇڏيندي آھي اھا کوٽ احساسن جي ھجي پنھنجائپ جي ھجي يا سھاري جي....
ڪڏھن ايئن لڳندو آهي ته لاشن جا ڍير ڪو وڏو نقصان ناھن ڇو تہ مقصد جانين کان وڌيڪ اھم آھن پر ...
تنھنجي ياد ڪيڏي نہ بزدل آھي ..
تنھنجي سڪ ۾ ڪيڏي نہ رحمدلي آھي...
تنھنجي سڪ جنھن جو سڌو ڳانڍاپو منھنجي اکڙين جي لڙڪن سان آھي
سڪ جيڪا ٻار ڪري ڇڏيندي آهي... 
ڄڻ تہ دل اڃان ٻار آهي جيڪا تنھنجي لاءِ ضديري آھي ۽ سندس وٽ توکي خريدڻ کان سواء سڀ ڪجھ آھي ... 
پر دل جي ضد تون آھين...
تون جيڪا ڪوھين ڏور آھين
تون جيڪا آھين تون جنھن جو مان اڌ قاتل آھيان تون جيڪا اڌ جي رھي آھين... تون جنھن جي اڌ قتل جي سزا ۾ مان اڌ مري ويو آھيان تون جيڪا.......پري آھين....
سڪ بہ عجيب آھي لفظن جي ترتيب ئي زندگي جي ترتيب جيان درھم برھم ڪريو ڇڏي
و

الھائي ڇو اوھان جون اکيون ياد آيون...!!

الھائي ڇو اوھان جون اکيون ياد آيون...!!
آج جیسے آفیس سے نکلا تو موسم کی سختی دیکھ کر تھوڑا گھبرا گیا، ویسے تو موسم بہت خوبصورت تھا مگر ہم مڈل کلاس کے لوگوں کو سردی ہو یا گرمی دونوں عذاب کی طرح جھیلنی پڑتی ہیں، چلو گھر تو جانا ہی تھا تو میں گرم کپڑے پہن کر نکل پڑا۔ 
اچانک بادلوں نے برسنا شروع کر دیا اور میرے کانوں میں لگے ایئر پوٹس میں ایاز کا گانا بج رہا تھا " بادلو بادلو ڪجھ تہ برسي وڃو پل ڪي ترسي وڃو ھن بيابان ۾" ویسے تو میں ابھی شھر میں ہی موجود تھا مگر کیا رونقیں جب دل کی تمنا پوری کرنے والے شخص کی یاد آئے تو ھرطرف بیاباں ہی لگتا ہے۔۔ 
ویسی تو بارش اور بارشوں میں خوار ہونا ہم جیسے مڈل کلاس لوگوں کے لیئے کوئی بڑی بات نہیں پر آج کے خواری کا ماضی سے تعلق اتنا گہرا تھا کے لکھنے پر مجبور کر دیا 
وہی نومبر وہی بارش وہی شام وہی یاد۔۔۔۔۔مگر وہ شخص کیوں میسر نہیں۔۔۔؟؟
ابھی سوچ ہی رہا تھا کہ میرے کانوں میں لگے ایئرفون سے ضیاء محیودین کی آواز میں فیض کی نظم چلانا شروع ہوئی تو جیسی میرا پورا خیال تیری آنکھوں کے طرف ہی چلا گیا "تیری آنکھوں کے سوا دنیا میں اور رکھا بھی کیا ہے"...... 
 پھر سے ایاز کا ایک اور لکھا سونگ چلا کہ۔ تولاءِ تڪيندي ڏيئا اجھاڻا ڇو ڪون آئين تون رات راڻا " ویسے بھی چراگ بجنے والی موسم میں یاد جاناں کو  بھلا کون روک سکتا ہے۔۔۔۔ تمھیں یاد ہے ؟ وہ نومبر کے ہی دن تھے اور وہ ہلکی بازش ۔۔۔ مگر تم بھی تھے آج نہیں ہو آج تمھاری یاد ہے
اچانک موٹر پھسلی تو یاد آیا ارے میاں ابھی بھی بائیک پر ہیں ۔۔ دل تو سمجھا تیرے پھلو میں بیٹھ کر محفلیں لگا رہے ہیں۔۔
جب صادق کی آواز میں ایاز کا سونگ "ٿي املتاس تان ڪوڪ ڪويل ڪري ھو پري آ پري آ پري آ پري"  ایسے لگا کہ جیسے ایاز میری حالت دیکھ کر بتا رہے ہوں کہ وہ دور ہیں اتنا دور کہ کارونجھر جبل جیسے 50 جبل بھی کراس کر لیں تو ایک قدم اسکے طرف بڑے۔۔۔۔ جیسے سندھی سمندر جیسے سات سمندر پار کریں تو اس کے دروازے تک پہنچیں جیسے ان تک پہنچنے کے لیئے دادا آدم کی عمر چاہیے ۔۔۔۔
اور پھر شفیع فقیر کی آواز میں باغی بول پڑے "ھن کي ڀيٽيون ته ڪنھن سان ڀلا ڀيٽيون جي ٿا ڀيٽيون خدا سان ڪفر ٿيو وڃي" 
نومبر ھر سال اپنی روایت کیوں پوری کرتا ہے نا جانے کیوں نومبر کی ایک برسات تیری یاد سے بھیگا دیتی ہے مایوس اور اداس کر دیتی ہے اور پھر بابا بھٹائی کی پاس جاکر تیری خاطر جستجو کے راستے ڈھونڈے جاتے ہیں۔۔
واجد علی عاجز