Wednesday, 22 September 2021

جانم! محبت کرنا بھی ایک خوبصورت احساس ہے

 انم! محبت کرنا بھی ایک خوبصورت احساس ہے مگر معاف کرنا یے محبت بھی ان باقی کاموں میں آتی ہے جن کو ہم مغربی تہذیب کا حصہ سمجھتے ہیں۔ لحاظہ ہمارے معاشرے میں بھی محبت گناہ ہے۔
مگر جاناں! تم جانتی ہو محبت تو ہو جاتی ہے سب ضروریات کے پورے ہونے کہ باوجود بھی کیوں کے محبت کوئی ضرورت نہیں ہے۔ محبت میں تو اذیت عذاب پتا نہیں کیا کیا ہے مگر خیر محبت سھنی کو سرد راتوں میں دریا میں بھی اتراتی ہے تو وطن کے  کسی سپاھی کو ٹارچر سیلوں میں بھی لے جاتی ہے مگر ختم نہیں ہوتی۔
جانم! مجھے لگتا ہے کہ محبت کا دن تیرے جنم پہ ہونا چاہیے تھا مگر میرا خیال ہے خیر سب کے محبوبہ کا جنم دن ان کا محبت کا دن ہو۔ مگر جب بھی محبت لفظ کی ابتدا سوچتا ہوں تم ہاد آتی ہو۔
جانم! تمھیں پتا ہے اس دن پر اس لیئے بھی ساری رات جاگنا پڑتا ہے کہ صبح کو جلدی اٹھ کر کہیں دل تیرے ملنے کی ضد نہ کرے تیرا ملنا ممکن تو ہے لیکن میں نے کہا نا کہ محبت  کم بخت بھی مغربی تہذیب سی لگنی لگی ہے اور ملنا۔ ملنا تو ہے ہی مغربی تہذیب ناعوذ اللہ سوچو بھی مت۔۔۔
جانم!  تم جانا اس باغ میں جہاں سے اکثر ہم پھول لایا کرتے تھے پھول بھی لینا اور چچا پھول فروش کو پیسے بھی کجھ زیادہ  دینا شاید تمھیں اکیلا دیکھ کر وہ دعا نا دے سکیں جو ہر دفعا دیتے ہیں مگر خیر انھی یے بھی نہیں کہنا کہ میری کم بختی کی وجہ سے ان کی دعا بھی قبول نا ہو پائی۔ 
جانم! ایک پھول ھمیشہ کی طرح اپنے پسندیدہ ناول میں رکھ دینا کیوں کے پھول جنہیں تمہارے ھاتھ نصیب ہوی ہون وہ اپنی خوشبو کبھی نہیں چھوڑتے اور جب۔ جب تمہارے گھٹنوں میں دم نا رہے تو وہ پھول ان دنوں کی 14 فروری میں تمھیں کام آئیں گے اور شاید اس وقت تمہیں احساس ہو کہ پھول خریدنے جانا آساں نہیں ہوتا کیا کیا سہنا پڑتا ہے تو تبھی تمھیں مجھ سے شاید پھول نا دینی کی شکایت نا رہے۔
جانم! اس دن پر بہت یاد آتی ہے۔  مگر خیر تمھیں کیا پتا کے یاد میں جاگنے والوں کی آنکھیں کیسی ہوتی ہیں تمھیں کیا پتا کہ زیادہ نیند کرنے والے محبت کے دن بھی ایسا کیوں کرتے ہیں؟ تمھیں کیا پتا کے چاہ کے باوجود نا مل پانے کی اذیت میں آنکھوں کا رنگ کیون بدلتا ہے۔
جانم! تم یے سب جاننا بھی نہیں تم صرف یے جاننا کہ محبت مل جائے تو راتیں روشن کیوں ہوجاتی ہیں۔ اور محبت ملنے پہ زمین سرسبز کیوں لگتی یے۔۔۔۔۔چ
جانم! محبت کے دن پر پھول نہیں ہیں مگر پھر بھی مجھے تم سے محبت ہے اور محبت میں مفاصلہ یوں بھی ضروری ہے کہ یے مغربی روایت ہے۔۔
#واجد

پيو ڳولهيان ڪـٿي آهـــــين

 پيو ڳولهيان ڪـٿي آهـــــين
ويران سڀ واٽون ورسٽي جون
نــــٿـــي نظـرين ڪٿي آهيــن
خاموش ڏاڪــــڻـــيون بي بي اي سنديون
خالي خالي انوارمــــينٽـــــل آ ســـــمــــورو
آڊوٽوريم منجه آهن اداسيون ڪٿي آهين
شامن ۾ تـو ســواء سـانــئــڻ
ورسٽي اچــي پــئــي کـائــڻ
سڏين توکي ديوارون سي ايس جون ڪٿي آهين
هليا ويـــا ڪينٽين مــــان ســــــارا
ڇڙواڳ ڇوريون  ۽ سڀــــــئــي ڇـــورا آورا
خالي آهن سڀئي ڪرسيون ڪٿي آهين 
پيو ڳولهيان ڪـــٿـــــي آهين
ڪٿي آهين ڪٿي آهـــين
واجد علي عاجز

سي ايس پڪارون وري آ ورسٽي

 سي ايس پڪارون وري آ ورسٽي
بي بي اي جو سارون وري آ ورسٽي.
ملڻ جا بھانا بڻائي لائبريري تہ اچ تون
نئيون ڪي ڳالھيون پچاريون وري آ ورسٽي
وساري ڇڏيئي تہ وڏي ڳالھ ناهي
  ڇڏي ڪين وڃ تون اٿي ھي ميارون،  وري آ ورسٽي
مونسان نہ مل ڀل نہ ئي تون کل ڀل
کسي وڃ نہ تون ميڊيا جون بھارون وري آ ورسٽي
#واجد

جنھن جو ساھ تون آھين

 وڇوڙو ڪيڏو ڏکيو آھي اڄ جڏھن تون زندگي جا 4 انمول ورھين سنگتياڻين سان گڏ رھي وڇڙي رھي آھين ھڪ پاسي سڀني جي چھرن تي مصنوعي مرڪ آھي تہ ٻي طرف سڀني جي اندر ۾ وڍ پئجي ويا آھن جدائي جا وڍ.. دوستن کي ڇڏڻ ڏکيو آھي نہ، تہ ڏس ڀلا محبوب کي وسارڻ پاڻ مارڻ جھڙوھوندو نہ...؟؟ 
ھڪ عجيب ڪيفيت تاري ٿي پئي اٿم توڻي جو توسان ملڻ نہ ٿيندو ھيو تنھن باوجود بہ تون ورسٽي ۾ ھوندي ھئين تہ ايئن لڳندو ھيو مونسان آھين...
ھاڻ تو ورسٽي نہ ايندين ؟
تہ اھي رائونڊ ٽيبلون مونکي کائڻ نہ اينديون جن تي ويھي توکي رھجي ويل منظر جا منظر ٻڌايا ھيا؟
اھي لائبريري اڳيان پيل سائي بينچ جنھن تي آء اڪثر ويھي ليپ ٽاپ تي پروگرامنگ ڪرڻ بچائي عابدہ پروين جا ڳايل سر ٻڌندو ھيس ڇا اھا بينچ ويران نہ لڳندي؟
توکي ياد آھي آءٌ لائبريرين کان لڪي لائبريري جي ڪمپيوٽر ۾ سرمد جو انقلابي گيت ٻڌي رھيو ھيس تون ڏاڍي ڪاوڙ ڪئي ھئي دڙڪا ڏنا ھيئي تو چيو ھو تہ آءٌ ڪمپيوٽر سائنس تي ڇو ناھيان پڙھندو انقلاب ڇو ٻڌندو آھيان؟
ھاڻي ڏس نہ ڪمپيوٽر سائنس سان لاڳاپيل نہ ھجڻ باوجود بہ ڪافي سکيو اٿم ھاڻي HTML, PHP, SQL server تي بہ ڪافي پڙھيو اٿم، تنھنجي دڙڪا ياد آھن تون چاھيندي ھئين نہ تہ منھنجون لکڻيون انگريزيءَ ۾ ھجن ڏس ھاڻ مون اھا بہ سکڻ شروع ڪئي آھي.
ھاڻ پئسا بہ ڪمائي ويندو آھيان ھاڻ توکي سنڌ لٽريچر فيسٽيول تي وڃڻ لاءِ پئسا نہ ڏيڻا پوندا.
تون نہ چاھيندي بہ ھميشہ ھڪ ڪتاب جون ٻہ ڪاپيون آڻيندي ھئين پچڻ تي چوندي ھئين تہ اھا ڪتاب مارڪيٽ ۾ نہ ملندو مان علي بابا وارن کان گھرايو آھي پر حقيقت تہ اھو صرف مونکي پئسا نہ ڀرائڻ کاڻ تنھنجو ڊرامو ھوندو ھيو.
اڄ ڏس نہ ڪئي ڪتاب خديد ڪا آھن مان بہ ھميشہ ٻہ ڪاپيون گھرائيندو آھيان ھڪ تنھنجي نالي جي بہ ھوندي آھي پر توتائين ھاڻي اھا ڪيئن ايندي ھاڻ منھنجا دوست توکي منھنجا ڪتاب ڪيئن ڏيندا تنھنجون ساھڙيون ھاڻ ڪتابن تي منھنجو نالو پڙھي توکان منھنجي باري ۾ نہ پڇنديون ھاڻ تون بھانو ڪري مونکي پنھنجو ڪزن ڪون ٺاھيندين.؟
۽ ھا يار ھاڻي نڪمو ٿي ويو آھيان منھنجي لکڻي ۾ بہ صواد مري ويو آھي. ھاڻ شيو ڪرڻ لاءِ بہ آچر جو انتظار ڪندو آھيان ۽ وڏي ڳالھ جنھن تي توکي چڙ ايندي ھئي آء دوستن کي (بقول تنھنجي) تہ ڳوٺاڻن ڇورن کي ڪافي وقت ڏيڻ لڳو آھيان، ھاڻي تہ تون بہ ناھين جون ڇڙٻون ڏين موبائيل تي بہ رات دير تائين آنلاين رھڻ لڳو آھيان ڇو تہ ھاڻ تنھنجو ڊپ جو ناھي آچر تي دير سمھڻ لڳو آھيان خبر آھي تہ تنھنجو ڪو مسيج ڪا ڪال ڪون ايندي جيڪا مس ٿئي.
۾ ڪجھ حاصل ڪري گھڻو وڃائي ڇڏيو آھي تون ورسٽي ڇڏي وئين ايئن ٿو لڳي آخري اميد تي سڪرات ۾ ھلي وئي آھي توکي ياد ڪري رھيو آھيان پاڻ کي صفا بگاڙي ڇڏيو آھي ٻڌ نہ ڪڏھن ڪڏھن ڇڙٻون ڏيندي ڪر ڪاوڙ ڪندي ڪر تنھنجي ھڪ ڇڙٻ منھنجي زندگي بدلائي ڇڏيندي آھي .
فقط تنھنجو.... جنھن جو ساھ تون آھين 
واجد - روحل آزاد
#واجد